Από τις ευρωεκλογές έως και την ΔΕΘ η κυβέρνηση δημιούργησε πολλές προσδοκίες για ουσιαστικές παρεμβάσεις στο ασφαλιστικό και συνταξιοδοτικό, που η ίδια με τα μέτρα που εξαγγέλθηκαν ήρθε να τις διαψεύσει.
Φανερή ήταν η έλλειψη αναφοράς για την κατάργηση ή έστω την αναπροσαρμογή της εισφοράς αλληλεγγύης συνταξιούχων.
Οι συνταξιούχοι, ακούγοντας τον Πρωθυπουργό, αντιλήφθηκαν πως και το 2025 η προσωπική διαφορά, αλλά και η εισφορά αλληλεγγύης θα κρατούν καθηλωμένες τις συντάξεις τους.
Ειδικά, οι 550.000 περίπου συνταξιούχοι, στις συντάξεις των οποίων επιβάλλεται εισφορά αλληλεγγύης δεν θα καταλάβουν καν την πολύ μικρή αύξηση του 2,2% έως 2,5% στις συντάξεις τους, καθώς αυτή θα εξαφανιστεί από την εισφορά αλληλεγγύης.
Εάν λοιπόν, η αύξηση δεν συνδυαστεί με την αναπροσαρμογή της επί 14 χρόνια άδικης παρακράτησης της εισφοράς αλληλεγγύης συνταξιούχων, πολλοί συνταξιούχοι θα δουν και φέτος μειώσεις στις καθαρές συντάξεις τους.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι ένας συνταξιούχος που λαμβάνει σύνταξη 1.395 ευρώ μεικτά το 2024
ΔΕΝ έχει κράτηση για ( ΕΑΣ.= 0 )
Ωστόσο, με την αύξηση 2.5% το 2025, η σύνταξή του θα διαμορφωθεί στα 1429.8 οπότε εμπίπτει στο πεδίο των κρατήσεων 3%, που σημαίνει ότι η σύνταξη του θα μειωθεί (αντί να αυξηθεί) στα 1386.9 ευρώ.
ΕΧΕΙ κράτηση για ( ΕΑΣ.= 34 ευρώ )
Την στιγμή που η ακρίβεια καλπάζει για τέταρτο συνεχόμενο έτος οδηγώντας τις τιμές στα τρόφιμα έως 50% υψηλότερα, την ενέργεια και το ρεύμα να υπακούουν μόνο στα χρηματιστηριακά ράλι ΟΙ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΙ θα αρκεστούν σε μια αύξηση του 2,2% έως 2.5%, χαμηλότερη ακόμα και του δομικού πληθωρισμού.
Στην πράξη αποτελεί μείωση της σύνταξης ως πραγματικού εισοδήματος.
Ενώ και το επίδομα προσωπικής διαφοράς έως και 200 ευρώ, για όσους συνταξιούχους έχουν προσωπική διαφορά, είναι «ψίχουλα» αν αναλογιστεί κανείς πόσο έχει φτάσει το κόστος ζωής.
Με τα φορολογικά έσοδα να έχουν αυξηθεί ύστερα και από την υπερφορολόγηση πολλών κοινωνικών ομάδων, δίνεται η δυνατότητα για περισσότερα και αποτελεσματικότερα μέτρα στήριξης του κοινωνικού κράτους.
Για άμεση αναπροσαρμογή της ΕΑΣ, αποσύνδεση της προσωπικής διαφοράς από τις αυξήσεις των συντάξεων, καθώς επίσης και την άμεση σύνδεση της αύξησης με τον πληθωρισμό στην πραγματική οικονομία.