Γιατί η κυβέρνηση μεταθέτει τις αποφάσεις για αύξηση ορίων ηλικίας στις συντάξεις μετά το 2026
- Τι συμβαίνει με το προσδόκιμο ζωής
Η κυβέρνηση αποφάσισε να διατηρήσει αμετάβλητα τα όρια ηλικίας στις ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ τουλάχιστον έως το 2030, δίνοντας παράταση στα σχέδια αναπροσαρμογής που είχαν συνδεθεί με την αύξηση του προσδόκιμου ζωής.
Η ΕΠΙΛΟΓΗ αυτή, σύμφωνα με πηγές του υπουργείου Εργασίας, αποσκοπεί στη σταθεροποίηση του ασφαλιστικού συστήματος και στη διατήρηση της κοινωνικής ηρεμίας, εν μέσω δημογραφικών προκλήσεων και αργής ανάκαμψης της μακροζωίας μετά την πανδημία.
Όπως ανέφερε η υφυπουργός Εργασίας Άννα Ευθυμίου, «δεν προκύπτει κανένα ζήτημα αναπροσαρμογής των ορίων ηλικίας.
Τα όρια που θεσπίστηκαν το 2015 μας δίνουν ένα περιθώριο ασφαλείας, το οποίο επιτρέπει να μην υπάρξουν αλλαγές για τα επόμενα χρόνια. Είναι σημαντικό να καθησυχάσουμε όσους σπεύδουν να καταθέσουν αιτήσεις πρόωρης συνταξιοδότησης. Δεν υπάρχει κανένας λόγος ανησυχίας».
Το προσδόκιμο ζωής δεν δικαιολογεί αυξήσεις στα όρια ηλικίας
ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ αναλογιστικές μελέτες δείχνουν ότι το ΠΡΟΣΔΟΚΙΜΟ ΖΩΗΣ στη χώρα παραμένει στάσιμο σε σχέση με τα προ πανδημίας επίπεδα, γεγονός που δεν επιτρέπει – βάσει της ευρωπαϊκής νομοθεσίας – την αυτόματη αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης.
ΣΥΜΦΩΝΑ με πληροφορίες, η κυβέρνηση θα επανεξετάσει το θέμα το δεύτερο εξάμηνο του 2026, οπότε και θα ληφθούν οι τελικές αποφάσεις για την περίοδο 2027-2030.
ΌΛΑ τα σενάρια συγκλίνουν σε παράταση της ισχύουσας ρύθμισης, προκειμένου να μην επιβαρυνθούν ασφαλισμένοι και Ταμεία με νέα δεδομένα σε μια περίοδο που η οικονομία δέχεται ήδη πιέσεις.
Η Ελλάδα με τα υψηλότερα όρια ηλικίας στην Ευρώπη
Η ΕΛΛΑΔΑ κατέχει σήμερα την πρώτη θέση στην ΕΕ όσον αφορά τα γενικά όρια ηλικίας ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΗΣΗΣ, τα οποία ανέρχονται στα 67 έτη ή στα 62 έτη με 40 χρόνια ασφάλισης.
ΑΠΟ την 1η Ιανουαρίου 2023, όλες οι πρόωρες συνταξιοδοτήσεις έχουν καταργηθεί οριστικά, ενώ η χώρα διαθέτει και το γηραιότερο προφίλ συνταξιούχων ανάμεσα στα 27 κράτη-μέλη.
Η ΕΝΥΠΕΚΚ σημειώνει ότι η αύξηση των ορίων ηλικίας που επιβλήθηκε με τον Νόμο 4336/2015 – έως και 12 έτη – αποτελεί τη μεγαλύτερη αλλαγή που έχει γίνει ποτέ σε ευρωπαϊκό ασφαλιστικό σύστημα.
Η ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ εκείνη τοποθέτησε τη χώρα μας όχι μόνο στην κορυφή της ΕΕ, αλλά και στις πέντε πρώτες θέσεις παγκοσμίως για τα υψηλότερα όρια συνταξιοδότησης γυναικών.
Τι προβλέπουν οι μνημονιακοί νόμοι για τις συντάξεις
ΜΕ ΒΑΣΗ τη νομοθεσία που ισχύει από το 2015, τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης επανεξετάζονται κάθε τρία χρόνια, προκειμένου να προσαρμόζονται στο μέσο όρο ζωής του πληθυσμού.
ΩΣΤΟΣΟ, η πανδημία και η αύξηση της θνησιμότητας ανέτρεψαν τις προβλέψεις, με αποτέλεσμα να παγώσει κάθε πιθανή αναπροσαρμογή μέχρι να επανέλθει το προσδόκιμο στα προ κρίσης επίπεδα.
ΟΙ ΑΝΑΛΟΓΙΣΤΙΚΕΣ υπηρεσίες του υπουργείου Εργασίας επισημαίνουν ότι οι δείκτες γήρανσης και εξάρτησης ηλικιωμένων επιδεινώνονται, καθιστώντας απαραίτητη τη διατήρηση σταθερότητας στο σύστημα, χωρίς πρόσθετες μεταβολές.
Οι δημογραφικές πιέσεις και οι δαπάνες
ΣΥΜΦΩΝΑ με τα πιο πρόσφατα στοιχεία, η αναλογία ασφαλισμένων προς συνταξιούχους στη χώρα έχει υποχωρήσει από 1 προς 1,66 σήμερα σε προβλεπόμενο 1 προς 1,25 έως το 2040, γεγονός που αυξάνει τη μακροπρόθεσμη πίεση στο ασφαλιστικό.
ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ, οι συνταξιοδοτικές δαπάνες αναμένεται να εκτιναχθούν από το 12,7% του ΑΕΠ το 2030 στο 14% έως το 2050, εξαιτίας της γήρανσης του πληθυσμού και της μείωσης των γεννήσεων.
Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ αναζητά τρόπους ενίσχυσης των εισφορών, παράτασης του εργασιακού βίου μέσω κινήτρων και δημιουργίας αποθεματικών, ώστε να διασφαλιστεί η βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος χωρίς νέες περικοπές ή αύξηση ορίων.
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ
ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ Εργασίας στέλνει σαφές μήνυμα προς τους ασφαλισμένους: «Μην βιάζεστε να συνταξιοδοτηθείτε λόγω φημών».
ΜΕ ΤΑ ΣΗΜΕΡΙΝΑ δεδομένα, καμία αλλαγή δεν προγραμματίζεται πριν το 2030, ενώ όποιες αναθεωρήσεις υπάρξουν στο μέλλον θα γίνουν με γνώμονα τα νέα στατιστικά και τις ευρωπαϊκές υποχρεώσεις της χώρας.
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ είναι σαφές: σταθερότητα, ασφάλεια και ρεαλισμός.
Η ΕΛΛΑΔΑ κρατά «παγωμένα» τα όρια ηλικίας, προσφέροντας παράλληλα χρόνο για βαθύτερες μεταρρυθμίσεις και ουσιαστικό σχεδιασμό ενός σύγχρονου, ανθεκτικού συνταξιοδοτικού πλαισίου.